Sanat Anlayışı

İçsel karmaşadan kurtulup, özlenen “şeylerin” yerini yeni ve daha güçlü unsurlarla doldurmak değil miydi yaşamak?  Sevgiyi ararken kaybettiğimiz, kaybederken bu yolda acısıyla, tatlısıyla sancılar çektiğimiz olmadı mı hiç? Hepimiz bu belirsizliğin içerisinde kendi karanlığımızı geride bırakıp İçsel huzuru aramıyor muyuz?

Herkesin kendisine ait bir yolu ve çizgisi var. Kimisi gezerek kendisini avutur, kimisi resim, kimisi müzik… Kimisi de sevdiği kişiyi yada unsuru unutmak için başka şeylerle değiştirmeye çalışarak kurtuluşunu aramıyor mu?

Ben duygusal olarak çöküntüye girdiğimde yada içsel boşluğumda sıkışmaya başladığımda kendimi müziğimde ve resmimde bulmaktayım. Elime fırçamı alıyor ve içsel karanlığımdaki mekanlarda kayboluyor, bu küçük gezintide yaşadığım ve gördüğümü tuvalime aktarmaya çalışıyorum. Bazen göremiyor duyuyorum. İşte duyduğum zamanlarda gitarıma ve kalemime gidiyor elim ve kendimi müzik yaparken buluyorum. Melodiler oluşturuyor, şarkılar yazıyorum. Yaşamış olduğum hüznü, belirsizliği ve tutkumu tuvalime ve müziğime aktarıyorum. Resimlerimde bazen renklere, bazen de figürlere anlam yüklüyorum. Her rengin, her karakterin yeri bende ayrı anlamlar ifade etmekte. Özellikle kırmızı ve mavi.

Sanatımda bir müddet daha içsel karmaşamı ve ruhsal yolculuğumu yansıtmaya devam edeceğim. Bu benim yolum ve kurtuluşum…

Furkan KOÇAK